Γράφει ο Νίκος Δινόπουλος
Το κείμενο γράφτηκε και δημοσιεύτηκε στις 20/1/2015.
«[…] Η αστική τάξη, το
υπηρετικό πολιτικό προσωπικό της συγκυβέρνησης (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ), τα κόμματα που
γεννοβολάει ο βούρκος του «κέντρου» […] οι δημοσιολόγοι υπηρέτες του
αστικού μπλοκ εξουσίας και του κεφαλαίου δεν κρύβουν τις προθέσεις και τους
στόχους που θέτουν: Την αύξηση των κερδών του κεφαλαίου! Προκλητικά
αναγνωρίζουν και αποδέχονται τη βαναυσότητα της ασκούμενης γενοκτονικής
πολιτικής των μνημονίων που επιβάλουν σε συνεργασία με τα υπερεθνικά
ιμπεριαλιστικά κέντρα εξουσίας της ΕΕ και των ΗΠΑ[1].
[…]
»Από την άλλη, στον
ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζουν με τα ίδια επιχειρήματα που αναμασούν από την εποχή που
ψήφισαν τη διαβόητη συνθήκη του Μάαστριχτ. Συνεχίζουν και σήμερα να αποσυνδέουν
την καπιταλιστική κρίση, τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής και την
ιμπεριαλιστική ΕΕ από την κοινωνική ανθρωπιστική καταστροφή που συντελείται.
Διεκδικούν και θα κερδίσουν τη θέση του εναλλακτικού ισχυρού πυλώνα στο αστικό
μπλοκ εξουσίας και -με όσα λένε και γράφουν- θυμίζουν όλο και πιο πολύ τις
μέρες των μύθων της «ισχυρής Ελλάδας» του ΠΑΣΟΚ και της «επανίδρυσης του
κράτους» της Νέας Δημοκρατίας, μύθοι που κατέρρευσαν με πάταγο.
»Γράφουν και ομιλούν
λες και η οικονομία της ελεύθερης αγοράς, τα μονοπώλια και ο ιμπεριαλιστικός
καπιταλισμός, το χρηματιστικό κεφάλαιο, η Ευρωπαϊκή Ένωση έκαναν την εμφάνισή
τους χθες, αφ’ ότου, υπό την ηγεμονία του Γερμανικού ιμπεριαλισμού,
οι ταξικές κανιβαλικές πολιτικές σάρωσαν και σαρώνουν βίαια τις κοινωνίες της
Ευρώπης και τον κόσμο της εργασίας με ή χωρίς μνημόνια. Συνειδητά σπέρνουν
ψεύτικες ελπίδες και αυταπάτες, με ευχολόγια για την επανίδρυση της
ιμπεριαλιστικής Ευρωπαϊκής Ένωσης των μονοπωλίων και του χρηματιστικού
κεφαλαίου σε Ευρωπαϊκή Ένωση των εργαζομένων, της συνεργασίας και της
αλληλεγγύης, μέσα από τις δομές εξουσίας των ανεξέλεγκτων υπερεθνικών
μηχανισμών του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού των μονοπωλίων της Ευρωπαϊκής
Ένωσης, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και τους υπεράκτιους (offshore) φορολογικούς παραδείσους»[2].
Σε άλλο κείμενο που γράφτηκε και δημοσιεύτηκε στις 18/12/2014:
Με τις ψηφοφορίες για την εκλογή του προέδρου της
δημοκρατίας σε εξέλιξη το Δεκέμβρη του 2014, έρευνα του Ευρωβαρόμετρου διαπίστωνε:
«Μόνο το 11% τωνπολιτών εμπιστεύονται την κυβέρνηση, ενώ ως κακή χαρακτηρίζουν την κατάσταση στην αγορά εργασίας σε ποσοστό 98%. Τα σοκαριστικά στοιχεία από το Ευρωβαρόμετρο...»[3].
«Μόνο το 11% τωνπολιτών εμπιστεύονται την κυβέρνηση, ενώ ως κακή χαρακτηρίζουν την κατάσταση στην αγορά εργασίας σε ποσοστό 98%. Τα σοκαριστικά στοιχεία από το Ευρωβαρόμετρο...»[3].
Από τα αποτελέσματα στις ψηφοφορίες για την εκλογή προέδρου
τη δημοκρατίας στο ίδιο κείμενο την ίδια περίοδο:
«[…] η ντόπια άρχουσα αστική τάξη σε στενή συνεργασία με το διεθνές κεφάλαιο και τις ιμπεριαλιστικές αστικές τάξεις των χωρών της ΕΕ έχουν αποφασίσει να επιβάλουν το βίαιο ξεκαθάρισμα των πολιτικών «λογαριασμών» ανάμεσα στα κόμματα του αστικού μπλοκ εξουσίας και την αντιδραστική αναδιάταξη των πολιτικών συσχετισμών στη χώρα μας»[4].
«[…] η ντόπια άρχουσα αστική τάξη σε στενή συνεργασία με το διεθνές κεφάλαιο και τις ιμπεριαλιστικές αστικές τάξεις των χωρών της ΕΕ έχουν αποφασίσει να επιβάλουν το βίαιο ξεκαθάρισμα των πολιτικών «λογαριασμών» ανάμεσα στα κόμματα του αστικού μπλοκ εξουσίας και την αντιδραστική αναδιάταξη των πολιτικών συσχετισμών στη χώρα μας»[4].
Ιμπεριαλισμός: μονοπωλιακός καπιταλισμός· παρασιτικός καπιταλισμός ή καπιταλισμός που σαπίζει· καπιταλισμός που πεθαίνει: «[…] Εν τέλει ανήκουμε στη Δύση, στο ΝΑΤΟ
και την ΕΕ της μερκελικής Γερμανίας, γιατί αν δεν κάνουμε ότι μας ζητήσουν θα
υποστούμε λιμούς, σεισμούς, καταιγίδες, τρικυμίες, κατολισθήσεις και άλλες
φυσικές και μη καταστροφές, γι’ αυτό και πρέπει να πειθαρχούμε στις εντολές
τους.
Παρά ταύτα είμαστε ελεύθεροι νοικοκυραίοι, πατριώτες έτοιμοι να θυσιαστούμε για το καλό της πατρίδας.
Πατρίς – θρησκεία – οικογένεια».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου