Μια συνοπτική εισαγωγή για το φάκελο του «Ημεροδρόμου»,
«Μεγάλα Έργα. Ιστορίες για... νταβατζήδες»
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Λόγω των ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων στη χώρα μας, πιστεύω
ότι είμαι υποχρεωμένος να προτάξω περιληπτικά τα συμπεράσματα που προκύπτουν
από τα άρθρα μου, για τα «Μεγάλα έργα» των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων Ν. Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, από
την ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (τότε ΕΟΚ), μέχρι το ξέσπασμα της
οικονομικής κρίσης εντός της Ευρωζώνης. Επί πλέον θα σχολιάσω συνοπτικά τα άλλα
μεγάλα έργα του ΠΑΣΟΚ και της Ν. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ όπως των ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ 2004,
το ΜΕΤΡΟ της Θεσσαλονίκης, την υποθαλάσσια παράκαμψη Θεσσαλονίκης, το έργο
εκτροπής του Αχελώου στον Θεσσαλικό κάμπο και το έργο των Αυτοκινητοδρόμων.
1. ΜΕΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Η μελέτη του Master Plan του
ΜΕΤΡΟ της Αθήνας εκπονήθηκε από την Γαλλο-Ελληνική κοινοπραξία των εταιρειών SOFRETU, S.G.T.E. SOGELELG και, Α.Δ.Κ. στο
πλαίσιο του «Ελλάς – Γαλλία συμμαχία» του Κων/νου Καραμανλή. Μετά από κάποιες
μικροτροποιήσεις της μελέτης επί υπουργίας Ευάγγελου Κουλουμπή, την κατασκευή του
έργου ανέλαβε η γνωστή Γαλλο –Γερμανο – Ελληνική κοινοπραξία, με οικονομική
προσφορά 135 δις. Δρχ. (400 εκατ. Ευρώ).
Το τελικό κόστος του έργου ξεπέρασε το 1 τρις δρχ.,(2,9 δις
ευρώ) (τον φετεινό ΕΝΦΙΑ) εκ των οποίων τα περισσότερα από τα μισά, ήταν δάνεια
του Ελληνικού Δημοσίου, (διάβαζε πολλαπλάσιο Δημόσιο χρέος, λόγω τόκων), και τα
υπόλοιπα, ήταν χρήματα από το πακέτο Ντελόρ.
2. ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΤΩΝ ΣΠΑΤΩΝ
Στον Διαγωνισμό για τη σύμβαση παραχώρησης μετείχαν δύο
εταιρείες. Η γερμανικήHochtief,
και η Γαλλική Airport de Paris. Κατά τη διαδικασία του
διαγωνισμού, η Hochtiefαποκλείστηκε
από το Διαγωνισμό, και παρέμεινε μόνο η Airport de Paris.Όμως, με τις νομικού
χαρακτήρα ενστάσεις, η Hochtief επανήλθε
στο Διαγωνισμό και τελικά κηρύχτηκε μειοδότρια εταιρεία.
Οι νομικοί σύμβουλοι της Hochtief ήταν:
α) Ο τότε Ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και συνταγματολόγος κ. Δ.
Τσάτσος.
β) Το νομικό Γραφείο Σκουρή, με το οποίο ο πανταχού παρών
τότε υπουργός τύπου του ΠΑΣΟΚ κ. Ευ. Βενιζέλος είχε εταιρική σχέση!!!
Από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, βασικός υποστηρικτής της Ηochtief ήταν ο κ.
Σταύρος Ψύχαρης. (Πρόεδρος του Διοικ. Συμβουλίου της Ολυμπιακής και μετέπειτα
Διοικητής του Αγίου Όρους.) Όλα τα παιδιά στην πίστα!!
Πληροφοριακά αναφέρω, ότι είχε εκπονηθεί από το ελληνικό
Δημόσιο πλήρης μελέτη του αεροδρομίου, και κοστολογήθηκε η κατασκευή του με 150
δις. δρχ.
Το κόστος αυτό αντιστοιχούσε στις εισπράξεις από το
Σπατόσημο. Θα μπορούσαμε δηλαδή, να το κατασκευάσουμε ως δημόσιο έργο, με
δάνειο, του οποίου η απόσβεση θα γινόταν με το Σπατόσημο. Αν λάβουμε υπ’ όψιν
και τις φορολογικές απαλλαγές που δόθηκαν στην Hochtief, το έργο θα κόστιζε πολύ
λιγότερο.
Το ΤΕΕ είχε προτείνει για το διεθνές αεροδρόμιο την περιοχή
της Τανάγρας, και συμπληρωματικά το τότε αεροδρόμιο του Ελληνικού, κυρίως για
τις πτήσεις εσωτερικού.
Με τη λύση αυτή, δεν θα χρειαζόταν να απαλλοτριωθεί η
τεράστια αυτή έκταση των Σπάτων, της οποίας μάλιστα τα ανεμολογικά στοιχεία
ήταν δυσμενή για τη λειτουργία του.
Δεν θα χρειαζόταν επίσης, η τεράστια δαπάνη για την
κατασκευή της Αττικής Οδού, και μεγάλου τμήματος της γραμμής του ΜΕΤΡΟ!!!
Συμπερασματικά, όλα αυτά διόγκωσαν το Δημόσιο Χρέος. Με
παρομοίου τύπου μεταγενέστερες συμβάσεις παραχώρησης στους ξένους «επενδυτές»
κατασκευάστηκαν πολλά έργα, με αντάλλαγμα θέσεις εργασίας για τους «Έλληνες
ιθαγενείς».
3. ΖΕΥΞΗ ΡΙΟΥ-ΑΝΤΙΡΡΙΟΥ
Για το κοστοβόρο αυτό έργο, ο κατασκευστής δεν ανέλαβε την
πλήρη ευθύνη για την ασφάλεια του έργου. Αυτό ρητά αναφέρεται στη Σύμβαση
παραχώρησης. Το ΤΕΕ είχε προτείνει πολύ πιο οικονομική λύση, που επέτρεπε
μάλιστα, όχι μόνο την οδική, αλλά και τη σιδηροδρομική ζεύξη, όπως αυτό έγινε
για τη ζεύξη Δανίας –Σουηδίας και Ιταλίας –Σικελίας (Reggio di Calabria–Messina), δηλαδή φέρρυ μποτ δύο
θυρών(εισόδου-εξόδου).
Και ναυπηγεία είχαμε γι αυτά, και το κόστος ήταν ασύγκριτα
μικρότερο!!!
Διόγκωση λοιπόν του χρέους και μικρότερη κυκλοφοριακή
εξυπηρέτηση.
4. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ 2004
Το κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων και Έργων του 2004 ήταν
πέντε φορές μεγαλύτερο από το αντίστοιχο κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων της
Μελβούρνης!!!
Το επτασφράγιστο αυτό μυστικό του πραγματικού κόστους όλης
αυτής της επιχείρησης, που έδωσε την χαριστική βολή στο Δημόσιο Χρέος, πρέπει
κάποτε να καταγραφεί και να δημοσιοποιηθεί.
5. ΜΕΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Οι περισσότεροι Θεσσαλονικείς γνώριζαν ότι στη διαδρομή του
ΜΕΤΡΟ υπάρχουν αρχαιολογικοί θησαυροί. Το Υπουργείο Πολιτισμού, και ιδιαίτερα
οι αρχαιολόγοι του, δεν ήξεραν τίποτε; Η επικεφαλής αρχαιολόγος κ. Μενδώνη δεν
ήξερε τίποτε; Ήξερε, όμως, ότι τα αρχαιολογικά ευρήματα τα οποία αποκάλυψε ο
Μετροπόντικας, μπορούν να μεταφερθούν σε άλλο σημείο της Θεσ/νίκης.
(Επειδή για πολλά χρόνια υπήρξα εκπρόσωπος του ΤΕΕ στο
Τεχνικό Συμβούλιο του Υπουργείου Πολιτισμού, δηλώνω κατηγορηματικά,
αναλαμβάνοντας την πλήρη ευθύνη, ότι το μνημείο αυτό της διαφθοράς θέλει εκ
βάθρων αναδόμηση.)
Και το σταματημένο αυτό έργο της Θεσσαλονίκης συνέβαλε
αρκετά στο Δημόσιο Χρέος χωρίς να ολοκληρωθεί.
6. ΠΑΡΑΛΙΑΚΗ ΥΠΟΘΑΛΑΣΣΙΑ ΠΑΡΑΚΑΜΨΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Το έργο αυτό δεν ξεκίνησε ποτέ, γιατί μετά από πλήθος
μελετών και ερευνών που κόστισαν πολύ στο Ελληνικό Δημόσιο (το δημόσιο χρέος
δηλαδή) αποκαλύφθηκε το προφανές, ότι δηλαδή το έργο ήταν αδύνατον να
υλοποιηθεί.
7. ΕΡΓΟ ΕΚΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ ΣΤΟΝ ΘΕΣΣΑΛΙΚΟ ΚΑΜΠΟ
Τα στοιχεία υπάρχουν στην διπλωματική εργασία του κ. Σ.Π.
Παπαγιαννάκη «Κριτική αξιολόγηση του σχεδίου εκτροπής του ποταμού Αχελώου στη
Θεσσαλική πεδιάδα», υπό την καθοδήγηση των καθηγητών του ΕΜΠ Ι. Πολύζου, Τ.
Κοσμάκη, και Σ. Μαυρομάτη. (λέξεις κλειδιά: Αχελώος, εκτροπή ποταμού Αχελώου,
φράγμα, σήραγγα εκτροπής, διαχείριση υδάτινων πόρων)
Συμπερασματικά: Δαπανήθηκαν πολλά χρήματα για μελέτες έργων
που δεν υλοποιήθηκαν. Κατασκευάστηκε σήραγγα εκτροπής του Αχελώου, διαμέτρου
6,0μ. και μήκους 17,5χλμ.. (όσο είναι το άθροισμα των γραμμών του ΜΕΤΡΟ της
Αθήνας, από Σεπόλια μέχρι την Δάφνη, και από τον Κεραμεικό μέχρι το
Νομισματοκοπείο.) Η σήραγγα αυτή εγκαταλείφτηκε. Το μόνο θετικό στοιχείο, είναι
ότι αποκαλύφθηκε πλήρως το φαύλο πολιτικό-οικονομικό μας σύστημα το οποίο
επιβάρυνε πολύ το Ελληνικό χρέος.
8. ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΡΟΜΟΙ ΜΕ ΣΥΜΒΑΣΗ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗΣ (εντός
Ερωζώνης)
Το συμβατικό αυτό τέρας της κοινοπραξίας «Ευρωπαίων» και
ντόπιων εργολάβων δεν έχει κανένα δικαίωμα μια «αριστερή» Κυβέρνηση να το
νομιμοποιήσει με τους όρους που ανέφερε ο «εκλεκτός» υπουργός υποδομών κ.
Σπίρτζης. Εάν αυτό συμβεί τότε δεν απομένει παρά να πιστέψουμε ότι ο κ. Τσίπρας
τα βρήκε με τους ντόπιους ολιγάρχες.
Και μια συμβουλή…
Και μια συμβουλή στον κ. Σπίρτζη.
Να ξεκρεμάσει από τον τοίχο του υπουργικού του γραφείου το
κάδρο του κορυφαίου λαϊκού αγωνιστή Άρη Βελουχιώτη, γιατί το πνεύμα του μπορεί
να του πετάξει το κάδρο στο κεφάλι.
Συμπέρασμα
Συμπερασματικά και για να μην ξεχνιόμαστε. Δεν ψάχνουμε
εμείς τώρα να ανακαλύψουμε την Αριστερά; γιατί την ανακάλυψαν άλλοι πριν από
εμάς και για μας. Η Αριστερά πρέπει να έχει πρόγραμμα παραγωγικής
ανασυγκρότησης προς όφελος του λαού και με την συμμετοχή του λαού.
Χωρίς αυτά δεν είναι αριστερά. Πολύ φοβάμαι ότι η σημερινή
Κυβέρνηση απλώς καπηλεύεται τον τίτλο της Αριστεράς.
Η κρίση της χώρας μας δεν είναι μόνο κρίση του
κοινωνικο-οικονομικό-πολιτικού μας συστήματος. Είναι και κρίση του αξιακού
συστήματος της κοινωνίας μας, είναι κρίση της γλώσσας επικοινωνίας του λαού
μας. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να ξεκινήσουμε από ένα σχεδιασμό της παραγωγικής
μας ανασυγκρότησης για την επιβίωση του λαού μας. Ας μην κοροϊδευόμαστε, όπως
είπε και ο μεγάλος λαϊκός αφηγητής Σκαρίμπας «με πορδές δεν βάφονται αυγά»
* Ο Φίλιππος Κ. Βασιλείου είναι συνταξιούχος Πολιτικός
Μηχανικός, μετά από 48χρονη θητεία σε μελέτες Δημοσίων Έργων.
Πηγή: imerodromos.gr
***
Όπως σας είχαμε υποσχεθεί, ο «Ημεροδρόμος» ανοίγει σήμερα το
φάκελο: «Μεγάλα Έργα». Είναι ένα θέμα που απασχόλησε κατ΄ επανάληψη την κοινή
γνώμη και σχεδόν πάντα από την αρνητική του πλευρά. Τα «Μεγάλα Έργα» έγιναν
στην περίοδο της «μεταπολίτευσης» συνώνυμα των σκανδάλων, οικονομικών και
πολιτικών. Μέσα από τα «Μεγάλα Έργα» αναπτύχθηκαν οι αιμομικτικές σχέσεις των
επιχειρηματικών συμφερόντων με τα αστικά πολιτικά κόμματα, σε ένα Γόρδιο Δεσμό
που ονομάστηκε «διαπλοκή».
Από τη σχέση αυτή, προέκυψε η γιγάντωση των επιχειρηματικών
ομίλων που έγιναν «εθνικοί προμηθευτές» και «εθνικοί εργολάβοι», ενώ το
πολιτικό σύστημα εξυπηρετήθηκε πολλαπλώς, είτε με το συστηματικό χρηματισμό
κομμάτων και πολιτικού προσωπικού, είτε με την κάλυψη των κραταιών μέσων
ενημέρωσης που αλώθηκαν από τους επιχειρηματίες, ελέω των εκάστοτε κυβερνήσεων.
Έτσι φτάσαμε στο σημείο πρωθυπουργός της χώρας να
καταγγέλλει το σύστημα των «πέντε- έξη νταβατζήδων», ενώ στη συνέχεια απεδείχθη
ότι οι «νταβατζήδες» είχαν μεγαλύτερη ισχύ από τον καταγγέλοντα και την
κυβέρνηση του.
Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι το σύστημα που
δημιουργήθηκε με πυρήνα τα «Μεγάλα Έργα» αναδείχθηκε σε μια από τις μεγάλες
πληγές της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας, οικονομικής, πολιτικής,
κοινωνικής, πολιτισμικής.
Ανοίγουμε λοιπόν το φάκελο «Μεγάλα Έργα» με την πολύτιμη
συνεργασία του Φίλιππου Βασιλείου, Πολιτικού Μηχανικού, ο οποίος
ασχολείται εδώ και τριάντα περίπου χρόνια με το θέμα αυτό αρθρογραφώντας
μαχητικά σε εφημερίδες και περιοδικά.
Ο Φίλιππος Βασιλείου μας εμπιστεύτηκε το αρχείο του, που
περιλαμβάνει άρθρα και συνεντεύξεις του σχετικά με όλες τις πτυχές (τεχνικές,
οικονομικές, πολιτικές) των «Μεγάλων Έργων». Από την ανάγνωση αυτού του
εξαιρετικά σημαντικού υλικού μπορεί κανείς να μάθει όχι μόνο την ιστορία αυτής
της υπόθεσης, αλλά και να καταλάβει πως αυτή η υπόθεση εξελίχθηκε σε μια μεγάλη
πηγή της κακοδαιμονίας αυτού του τόπου. Και έπεται συνέχεια…
ΚΕΙΜΕΝΑ: Φίλιππος Βασιλείου, Πολιτικός Μηχανικός.
ΜΕΓΑΛΑ ΕΡΓΑ: Έτσι τα … «φάγανε»! Έτσι τα «τρώνε» ακόμα! (Μια
συνοπτική εισαγωγή για το φάκελο του «Ημεροδρόμου», «Μεγάλα Έργα. Ιστορίες για…
νταβατζήδες»)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου