Νέα δανειακή σύμβαση, αύξηση εισπρακτικών στόχων από
ιδιωτικοποιήσεις, διαμόρφωση προϋποθέσεων για νέο δανεισμό από τις αγορές:
Πλευρές της ενιαίας αντιλαϊκής επίθεσης για λογαριασμό του κεφαλαίου
Κάτω από σημαίες ολότελα ξένες για τα λαϊκά συμφέροντα
συνεχίζονται οι κόντρες και η ενδοκαπιταλιστική διαπάλη γύρω από την υπόθεση
της διαχείρισης του ελληνικού κρατικού χρέους. Πέρα από τις ενδοϊμπεριαλιστικές
αντιθέσεις εντός και εκτός της Ευρωζώνης, το ζήτημα είναι αναπόσπαστα δεμένο με
μια σειρά από καθοριστικούς παράγοντες, όπως οι ρυθμοί εξέλιξης του ΑΕΠ στα
επόμενα χρόνια και η έκταση των νέων αντιλαϊκών μέτρων που θα αναπτυχθούν στο
πλαίσιο του τρίτου μνημονίου (2015 - 2018), αλλά και πέρα από αυτό. Επιπλέον,
το ζήτημα της «ελάφρυνσης» από το παλαιότερης κοπής κρατικό χρέος, σχετίζεται
και με το ύψος της νέας δανειακής σύμβασης, αλλά και τη δομή που αυτή θα έχει
σε ό,τι αφορά τις ετήσιες αποπληρωμές στη διάρκεια της επόμενης περιόδου.
Σε κάθε περίπτωση, κεντρικό ζητούμενο για το εγχώριο
κεφάλαιο είναι η επάνοδος του αστικού κράτους στις διεθνείς χρηματαγορές,
προς αναζήτηση φρέσκων δανείων (τα οποία φυσικά θα φορτωθούν και πάλι στις
πλάτες του λαού), χωρίς τα οποία οι καπιταλιστικές οικονομίες, ανεξάρτητα από
τη θέση τους στην πυραμίδα της ανταγωνιστικότητας, δεν μπορούν να προχωρήσουν
ούτε ρούπι. Μάλιστα, η «βιωσιμότητα» και η «αξιολόγησή» του κρατικού χρέους
αποτελούν το «διαβατήριο» των μονοπωλίων και των ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων
του κάθε κράτους σε ό,τι αφορά την προσέλκυση επενδυτών, την άντληση φρέσκων
κεφαλαίων, προκειμένου να τονωθούν οι κερδοφόρες επενδύσεις και συνολικά η
καπιταλιστική οικονομία.
Σε αυτήν τη βεντάλια, εκδηλώνονται οι κόντρες και οι
αντιθέσεις του κεφαλαίου, σε συνδυασμό βέβαια με τις γενικότερες εξελίξεις στις
οικονομίες της Ευρωζώνης, αλλά και της «αβεβαιότητας» που αφορά στους αδύναμους
κρίκους της, όπως η ελληνική οικονομία, που δεν μπορούν να ακολουθήσουν την
κλίμακα της ανταγωνιστικότητας.
Νέα δάνεια πάνω στα παλιά
Από 82 έως 86 δισ. ευρώ εκτιμώνται οι ανάγκες
χρηματοδότησης του ελληνικού κράτους, για την επόμενη τριετία, σύμφωνα με την
αξιολόγηση των ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ. Την ίδια ώρα, το Γιούρογκρουπ αναφέρεται στην
ανάγκη αποκατάστασης της πρόσβασης στις αγορές, που με τη σειρά της συνεπάγεται
τη μείωση των χρηματοδοτικών αναγκών.
Παράλληλα, η εξελισσόμενη εξέταση των δυνατοτήτων μείωσης
των χρηματοδοτικών αναγκών, συνδέεται αναπόσπαστα με την παραπέρα απογείωση του
πήχη με τα αντιλαϊκά μέτρα, είτε στο δημοσιονομικό σκέλος (κρατικά έσοδα -
δαπάνες), είτε μέσω της αύξησης των εισπρακτικών στόχων από τις
ιδιωτικοποιήσεις.
Να σημειωθεί ότι το κρατικό χρέος της Ελλάδας διαμορφώνεται
σήμερα στα 301,5 δισ. ευρώ. Σε αυτό το πλαίσιο, τα δάνεια της ερχόμενης
δανειακής σύμβασης φτάνουν, ούτε λίγο - ούτε πολύ, στο 28,5% της
σημερινής μάζας του κρατικού χρέους, που η συγκυβέρνηση λέει ότι διαβουλεύεται
για την «ελάφρυνσή» του...
Στρατηγικές συμπλεύσεις στην αντιλαϊκή πολιτική
Την ίδια ώρα, και ενώ οι «αβεβαιότητες» ως προς τον παράγοντα
του ΑΕΠ πολλαπλασιάζονται, οι εκτιμήσεις των επιτελείων της Ευρωζώνης και αυτές
του ΔΝΤ χαρακτηρίζονται από μεγάλες αποκλίσεις.
Και στη μια και στην άλλη περίπτωση, ωστόσο, οι
ιμπεριαλιστικοί οργανισμοίέχουν ως βάση για τις εκτιμήσεις το εύρος της
αντιλαϊκής πολιτικής που θα ακολουθήσει, σε συνδυασμό με τις
καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις (ιδιωτικοποιήσεις κ.ά.) που έχει ανάγκη το
κεφάλαιο.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Κομισιόν σε έκθεσή
της εκτιμά πως η κατρακύλα του παραγόμενου ΑΕΠ για το 2015 θα
διαμορφωθεί από 2% μέχρι και 4%,ενώ προβλέπεται να συνεχιστεί και
το 2016 με ρυθμό από 0,5% μέχρι 1,75%. Μάλιστα,
για το 2015, προβλέπεται η επανεμφάνιση πρωτογενούς ελλείμματος, μέχρι και 1%
του ΑΕΠ, μια εξέλιξη που είναι βέβαιο ότι θα αξιοποιηθεί στην κατεύθυνση και συμπληρωματικών
αντιλαϊκών μέτρων. Να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη έκθεση είναι απόρροια του
αιτήματος που κατέθεσε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για ένταξη στον «Ευρωπαϊκό
Μηχανισμό Σταθερότητας» (ESM) και βέβαια στο τρίτο μνημόνιο.
Την ίδια ώρα, στη δική του έκθεση το ΔΝΤ αναφέρει:
-- «Οι σημαντικές αστοχίες στην εφαρμογή του
προγράμματος (δηλαδή του μνημονίου) τον τελευταίο χρόνο,
οδήγησαν σε σημαντική αύξηση της χρηματοδοτικής ανάγκης - κατά
περισσότερο από 60 δισ. ευρώ - που υπολογιζόταν μόλις πριν από μερικές
βδομάδες».
-- «Οι προβλέψεις αυτές συνεχίζουν να υπόκεινται σε σημαντικούς
κινδύνους αποκλίσεων, τονίζοντας ότι θα μπορούσε να υπάρξει η ανάγκη
για επιπρόσθετη περαιτέρω έκτακτη χρηματοδότηση, με συνακόλουθη
επιδείνωση της δυναμικής του χρέους».
-- Σε αυτό το πλαίσιο, η «επικαιροποιημένη ανάλυση
βιωσιμότητας τους χρέους» του ΔΝΤ επισημαίνει ότι τα κράτη της ΕΕ θα πρέπει να
δώσουν στην Ελλάδα μια 30ετή περίοδο χάριτος για την εξυπηρέτηση όλου
του ευρωπαϊκού χρέους, συμπεριλαμβανομένων και των νέων δανείων.
Να υπενθυμίσουμε εδώ ότι μετά το προηγούμενο
«κούρεμα» του κρατικού χρέους (PSI) το 2012, σε συνδυασμό με την
«αναδιάρθρωση», η μεγάλη μάζα του παλαιότερης κοπής κρατικού χρέους έφυγε από
τα χέρια των ιδιωτών (τράπεζες κ.ά.) για να περάσει κατά κύριο λόγο στα κράτη
της Ευρωζώνης. Αυτά με τη σειρά τους, για σημαντικό τμήμα αυτών των δανείων,
έδωσαν δεκαετή «περίοδο χάριτος» (μέχρι το 2022), αλλά και επιτόκια πολύ
χαμηλότερα από αυτά που «προσφέρει» η πλευρά του ΔΝΤ. Σήμερα το ΔΝΤ διεκδικεί
την περαιτέρω επιμήκυνση, αλλά και το «κούρεμα» των διακρατικών δανείων για την
πλευρά της Ευρωζώνης, η οποία, βέβαια, κάθε άλλο παρά πρόθυμη εμφανίζεται στο
ενδεχόμενο «κουρέματος», συζητώντας άλλους τρόπους «ελάφρυνσης».
Να θυμίσουμε επίσης ότι το PSI συνδυάστηκε με τη λεηλασία
των ασφαλιστικών ταμείων, εξέλιξη που με τη σειρά της οδήγησε σε σειρά από
αντιλαϊκά μέτρα. Από την άλλη πλευρά, το «κούρεμα» των ελληνικών τραπεζικών
ομίλων έδωσε το «σινιάλο» για νέα πακέτα στήριξης και διάσωσης, με τα
«σπασμένα» της καπιταλιστικής κρίσης να φορτώνονται στις πλάτες του λαού.
Το ίδιο αντιλαϊκό σκηνικό, αν και με σαφώς διαφορετικούς
όρους, εξελίσσεται και στη σημερινή φάση της καπιταλιστικής κρίσης.
Πηγή: rizospastis.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου