Πρώτα συμπεράσματα από την εκλογική μάχη, κατευθύνσειςγια την επόμενη μέρα
Διαβάστε την απόφαση (κλικ) εδώ
1. Η συζήτηση για τα εκλογικά αποτελέσματα των
ευρωεκλογών καθώς και των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών είναι ανάγκη
γίνει με τόλμη, ουσία, πλατιά και δημιουργικά και κυρίως από τη σκοπιά της
μελλοντικής παρέμβασης του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση και της
ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Στις εκλογές αποτυπώνονται οι γενικότεροι συσχετισμοί στην
εργατική τάξη, τη νεολαία και το λαό. Αποκαλύπτεται, επομένως, το μέγεθος των
δυσκολιών και του έργου που έχουμε να επιτελέσουμε. Αντιμετωπίζουμε την όποια
απογοήτευση με βαθιά και αυτοκριτική εξέταση των δεδομένων και της δουλειάς
μας.
Οι γενικότερες τάσεις – παράγοντες που επηρεάζουν το
αποτέλεσμα
2. Η διαμόρφωση ενός πανεθνικού εκλογικού
αποτελέσματος, χωρίς να απολυτοποιείται ή να υπερτιμάται η αξία του, εκφράζει
πάντοτε γενικότερες κοινωνικές και πολιτικές τάσεις και αποτυπώνει το
γενικότερο συσχετισμό δυνάμεων, σε συνδυασμό με τα ζητήματα που κρίθηκαν στην
προεκλογική περίοδο.
Η διπλή εκλογική μάχη της 18ης και 25ης
Μάη πραγματοποιήθηκε έχοντας πίσω μας τέσσερα χρόνια ισοπεδωτικής αντιδραστικής
επίθεσης, η οποία «πέρασε» και υλοποιείται σε μεγάλο βαθμό, χωρίς το μαζικό
κίνημα, παρότι καθυστερεί και δυσκολεύει την εφαρμογή των μέτρων, να καταφέρει
να την ανακόψει, πολύ περισσότερο να την ανατρέψει. Οι αντιστάσεις και οι αγώνες,
ειδικά στην διετία από την προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση, είναι ποιοτικά
κατώτερες της επίθεσης και βεβαίως –παρά τις σημαντικές μάχες που δόθηκαν και
τον διαρκή κοινωνικό και αγωνιστικό αναβρασμό- κάτω από το εξεγερτικό κλίμα
πανελλαδικού πολιτικού ξεσηκωμού της διετίας 2010 – 2011. Ο συνολικός
κοινωνικο-πολιτικός συσχετισμός παρουσιάζει τάσεις επιδείνωσης, λαμβάνοντας
υπόψη και τη χειροτέρευση της θέσης της εργασίας. Εμφανίζονται υλικά τα
αποτελέσματα της επίθεσης: εκτεταμένη ανεργία, φτώχεια, εξαθλίωση, εργασία με
εξευτελιστικούς μισθούς, εργασία – λάστιχο, πεντάμηνα, εξάρτηση από το ΕΣΠΑ και
νέους «δουλεμπόρους» (δήμαρχοι, ΜΚΟ, εταιρείες, εργοδότες κλπ.)
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες η δυσαρέσκεια διευρύνεται και
βαθαίνει. Το αστικό στρατόπεδο, ωστόσο, καταφέρνει να επιβάλλει τα αντιλαϊκά
μέτρα. Χρησιμοποιεί έντονα την πολύμορφη κρατική καταστολή και τρομοκρατία,
αλλά διατηρεί –αν και πληγωμένη- τη στρατηγική – ιδεολογική κυριαρχία, χωρίς να
αποφεύγει να πληρώνει ακριβό πολιτικό τίμημα και να έχει βαλτώσει σε μια διαρκή
κρίση πολιτικής εκπροσώπησης, που συνοδεύει την αξεπέραστη ακόμη βαθιά
καπιταλιστική κρίση.
Παρότι σημαντικά τμήματα των εργαζόμενων κατανοούν την
ανάγκη μιας ευρύτερης αναμέτρησης, ο συνολικός κοινωνικός και πολιτικός
συσχετισμός τροφοδοτεί την λογική της «άμεσης» και «εφικτής» λύσης, χωρίς
μεγάλες συγκρούσεις, την τάση κοινοβουλευτικής κυβερνητικής αλλαγής, με κύριο
εκφραστή τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε μεγάλο βαθμό, ο λαός παραμένει εγκλωβισμένος στην
λογική της ανάθεσης και της εναλλαγής διαχειριστή.
Την ίδια ώρα είναι πολύ αδύνατο σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο
το αντίπαλο δέος ενός προγράμματος και μιας Αριστεράς της ανατροπής.
Αυτά εκφράστηκαν και στις εκλογές, σε συνθήκες μεγάλης πολιτικής
ρευστότητας.
Διαβάστε την απόφαση (κλικ) εδώ
){kind=link}
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου